Op bezoek bij de koningin

Juiste kleding? Check! Geen rare luchtjes? Check! Goed voorbereid? Yep, alles nog eens doorgelezen. Niets vergeten? Nee, alles bij me. In wit imkerpak en gewapend met kastbeitel, veger en beroker ging ik op bezoek bij mijn bijenvolken.

Vorige week heb ik mijn eerste voorjaarsinspectie uitgevoerd van mijn bijenvolken. De allereerste keer dat ik het helemaal alleen deed. Vorig jaar heb ik de beginnerscursus Bijenhouden gevolgd en toen kon ik de eerste praktijkles niet. De tweede les (rond eind april) was het nog te koud om echt in de bijen te werken. Pas bij de praktijkles van eind mei was het warm genoeg om zelf wat te doen, voor die tijd deed de docent het werk en keken de cursisten toe.

En nu moest ik het zelf doen. Omdat mijn bijen vorig jaar zo humeurig waren, zag ik er een beetje tegenop. Het is niet fijn als je bezig bent en er zoemen honderden bijen woest om je heen. Probeer dan maar eens rustig te blijven. Maar vorig jaar waren ze vooral zo lastig omdat de koningin door mijn onhandigheid gesneuveld was. Nu zag het er allemaal toch beter uit. De bijen vlogen in en uit met stuifmeel aan hun achterpootjes. Net gele pofbroekjes. Een goed teken, want dan is er waarschijnlijk een broednest en dus een goed leggende koningin.

Maar dat weet je pas zeker als je de kast openmaakt. Ik wilde niet alleen even kijken, er moest ook wat onderhoud gepleegd worden. Om te beginnen wou ik de bodems van de bijenkasten verwisselen zodat ik die kon schoonmaken. Mijn ene volk was op één broedbak met tien ramen de winter ingegaan. Die broedbak heb ik op een nieuwe schone bodem gezet. Ik heb een paar ramen bekeken, maar het was zó druk in de kast en de raten waren zó dik, dat ik het maar zo gelaten heb. Stuifmeel + groei = leggende koningin, dus dat zit wel goed. En met een nieuwe broedbak die ik bovenop de huidige heb gezet, heeft dit volk voorlopig genoeg ruimte voor uitbreiding.

Het andere volk zat in een twee keer zo grote kast met twee broedbakken. Daar moest veel meer gebeuren, want in de winter wordt het volk een stuk kleiner en de bijen hebben dan niet zoveel ruimte meer nodig. De bovenste broedbak heb ik ook hier op een schone bodem gezet. In de onderste broedbak zat nog geen broed, dus díe kon weg. In de bovenbak zat werksterbroed, helaas op vier oude vieze ramen die eigenlijk vervangen moesten worden, maar dat kan dus niet als er nog broed in zit. Ik heb ze aan de zijkant gehangen en als het goed is, verschuift het broednest vanzelf weer naar het midden van de kast. Dan kan ik, als de laatste jonge bijen over een paar weken uitgelopen zijn, de oude ramen vervangen door mooie nieuwe.

Het ging een stuk beter dan vorig jaar. Ik kreeg de beroker fatsoenlijk aangestoken zodat ik goed kon werken. Zolang ik geen drukke bewegingen maakte, gingen de bijen hun eigen gang. Ze zullen wel even raar opgekeken hebben van de nieuwe ingang, want die is veel smaller dan de oude ingang. Maar mij vielen ze niet lastig. De koninginnen heb ik niet gezien, dat komt een volgende keer wel. Voor nu ben ik gerustgesteld: het gaat goed met mijn bijen.

xx Caroline