Een goede heldere soep bestaat uit water, stukjes groente en eventueel vlees, kruiden en specerijen. De basis van de soep is natuurlijk bouillon, water met heel veel smaak. Je ziet hooguit aan de kleur dat het meer is dan water, maar je ziet geen stukjes. Die heb je eruit gezeefd. Dat is in zee een stuk lastiger.
Eerder schreef ik al over de plastic soep in de oceanen. Door de golfstromen in de wereldzeeën zou het plastic op bepaalde plaatsen worden samengebracht, in het centrum van de circulerende stromen. Vroeger hadden ze het daarom over plastic eilanden, maar het zijn gelukkig geen bergen op zee waar je op kan lopen.
Het lijkt er nu op dat de plastic soep in de oceanen nog dunner is dan al gedacht. Er zwerven grote en kleine stukken plastic in de oceaan, maar er zijn nog veel meer micro- en nanodeeltjes plastic. En die zwerven overal. Ook buiten de golfstromen, en niet alleen aan het oppervlak.
Eind vorig jaar moest de Pelagia, het onderzoeksschip van het NIOZ, van St Maarten naar de Azoren. Het schip zou hierbij zo’n plasticverzamelplaats in de Noord-Atlantische oceaan doorkruisen. Een paar nieuwsgierige onderzoekers zijn meegelift om onderweg onderzoek te doen naar het plastic. En de resultaten zijn niet bemoedigend. De verzamelplaats bleek veel minder makkelijk te vinden dan gedacht, het plastic bleek overal te zitten en het kan ontzettend klein zijn.
Kleine plasticdeeltjes ontstaan door verwering van grote stukken plastic, maar komen ook rechtstreeks de zee in door nanoplastics in cosmetica. Ook bij het wassen van fleecetruien komen kleine plasticdeeltjes los. Die hele kleine deeltjes blijven niet drijven en zijn dus tot op grotere diepte te vinden. Welk effect ze daar hebben is onbekend.
(Wist je trouwens dat er tien keer meer vis in zee zwemt dan ze dachten? Ook heel klein en slecht te vangen.)
Wat kunnen we nu doen aan al die plastic troep? Een student in Delft heeft een geniaal idee om de oceaan schoon te ‘zeven’, met grote vangarmen die het plastic aan het wateroppervlak opvegen en naar een opvangbak voeren. Door het opgevangen plastic weer als grondstof te gebruiken, zou deze grote schoonmaak zichzelf kunnen terugverdienen. Er wordt nu onderzocht of het project haalbaar is.
De vangarmen werken alleen voor de stukken en stukjes plastic die aan of vlak onder het oppervlak zweven. Voor de kleinere en diepere deeltjes moeten we wat anders verzinnen. Maar laten we er eerst voor zorgen dat er niets meer bij komt. Neem je eigen boodschappentas mee en weiger een tas van de leverancier. Koop fruit en groente los (en ongesneden, dat is nog lekkerder ook).
Natuurlijk gooi jij niets op straat. En als je eens wat tegenkomt, raap je het op en gooi je het in de prullenbak. Plastic afval lever je netjes gescheiden in. Nu maar hopen dat ze er niet teveel fleecetruien van maken.
xx Caroline